گفتارنامه: تنش میان دولت و مجلس به اوج خود رسیده است. چند روزی است که مقامات دولت و نمایندگان مجلس علنا علیه همدیگر مواضع تندی اتخاذ کرده اند.
نمایندگان با طرح “اقدام راهبردی برای لغو تحریمها” که محتوای آن خروج از پروتکل الحاقی و برجام است هیچ ارتباطی با لغو تحریمها نداشته و اتفاقن تحریم‌های بیشتر و این‌بار با اجماع جهانی را علیه ایران درپی خواهد داشت.
طرح مجلس و جنجال‌های بی سابقه‌ای که در این خصوص ایجاد شده بیشتر به شوی تبلیغاتی نمایندگان شبیه است. چنانچه پس از گذشت بیش از شش ماه از آغاز مجلس انقلابی، هیچ طرح و برنامه ویژه‌ای برای کاهش مشکلات اقتصادی مشاهده نشده است.
مبرهن است با توجه به شرایط کنونی امکان برون‌رفت از بحران‌های موجود بدون تعامل با جهان امکان‌پذیر نیست و بعید است که نمایندگان بر این امر واقف نباشند.
هدف پارلمان از این‌گونه طرح‌های بی‌سرانجام، رادیکال کردن فضای سیاسی است و هیچ نسبتی با دغدغه مردم و کاهش مشکلات کشور ندارد. چرا که صراحتن تصمیم‌گیری در خصوص برنامه هسته‌ای و برجام به شورای عالی امنیت ملی واگذار شده است.
تمام تحرکات پارلمان از سوی اتاق فکر رادیکالیست‌های جناح راست جهت سنگ‌اندازی در مسیر مذاکرات احتمالی ایران با دولت بایدن طراحی می‌گردد.
آن ها می‌دانند مذاکرات احتمالی ایران و آمریکا و متعاقب آن امتیازات ملموسی که ایران بتواند کسب کند، وزنه اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان را در انتخابات ۱۴۰۰ سنگین‌تر می‌کند.
به همین دلیل است که عباس عبدی تحلیلگر سیاسی به اصلاح‌طلبان پیشنهاد داد که تعهد بدهید در انتخابات ۱۴۰۰ کاندیدا نمی‌دهید، تا مجلس از سر برجام دست بردارد و اقتصاد کشور نفس بکشد.
واقعیت امر این است که جامعه تحمل فشارهای مضاعف را ندارد و نزاع سیاسی در کشور در این سطح و تقابل و دوگانگی در فرآیند تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در خصوص برجام که حل مشکلات عمده کشور به آینده آن گره خورده، صرفن شرایط موجود را بیش از پیش نگران‌کننده خواهد کرد.
