آیا اصولگرایان متحد می شوند؟
آیا اصولگرایان متحد می شوند؟
اختلافات داخلی اصولگرایان آن چنان زیاد است که حتی با فرض پیروزی این جریان در انتخابات مجلس، این اختلافات برای انتخابات 1400 به شدت تشدید خواهد شد.

گفتارنامه: بسیاری از اصولگرایان از هم اینک خواب پیروزی در انتخابات مجلس یازدهم را می بینند؛ خوابی که می تواند تعبیر شدنی باشد زیرا عملکرد و کارنامه ناامیدکننده اصلاح طلبان در مجلس و تا حدودی شورای شهر موجب شده تا بخش زیادی از بدنه اجتماعی این جریان برای تداوم حمایت از آنان دچار تردید جدی شوند. در نتیجه با کاهش مشارکت این دسته از رای دهندگان، شانس پیروزی اصولگرایان بالا رفته است.

به هر حال، نباید از یاد برد که معمولا اصولگرایان در انتخابات هایی پیروز می شوند که نصاب رای دهندگان بالا نباشد. جریان راست در طول چند دهه اخیر همواره پایگاه رای ثابتی داشته که صرف نظر از اینکه این جریان در طول ادوار مختلف چه کارنامه ای داشته همواره به آن رای می دهند. اما اصولگرایان برای انتخابات آینده نگرانی های جدی دارند.

تعدد نامزدهای اصولگرای مجلس از هم اکنون چالشی بزرگ برای این جریان است. شاید به همین دلیل باشد که حدادعادل از چهره های متنفذ جریان اصولگرا از کاندیداهای متعدد اصولگرا خواسته که برای ادای تکلیف کاندیدا نشوند.

به نظر می رسد که تشکیلات موسمی اصولگرایان که در هر دوره چند ماه قبل از انتخابات تشکیل می شود خاصیت خود را از دست داده است. تشکیلاتی نظیر جبهه متحد اصولگرایان، ائتلاف فراگیر اصولگرایان و یا جمنا که آخرین تشکل انتخاباتی این جریان است نه با نگاهی حزبی و دوراندیشانه بلکه با نگاهی مقطعی و صرفا جهت پیروزی در انتخابات شکل گرفته بود.
اکنون اصولگرایان زمزمه های کنارگذاشتن جمنا و ایجاد یک تشکل جدید برای انتخابات مجلس را سر می دهند.

اما سوال مهم این است که اساسا گروه های مختلف اصولگرا به فصل الخطاب بودن این تشکل جدید و خروجی آن که فهرست واحد باشد گردن می نهند؟
پاسخ سوال از هم اکنون منفی است. زیرا حداقل دو ضلع مهم جریان اصولگرا ساز جدایی را سر داده اند.

ضلع نخست مربوط به قالیباف و حامیانش است که داعیه نواصولگرایی دارند.قالیباف در چندین اظهار نظر انتقادات شدیدی را به سیاست های ناکارامد اصولگرایان به ویژه در فصل انتخابات وارد کرده و بر لزوم حاکم شدن نواصولگرایی و کنار زدن کادرهای سالخورده این جریان تاکید کرده است؛ موضوعی که اصلا به مذاق تصمیم سازان جناح اصولگرا خوش نیامده است.

ضلع دوم نیز مربوط به جبهه پایداری است که سابقه فراوانی در حرکات گریز از مرکز اصولگرایی دارد. البته جبهه پایداری در انتخابات مجلس دهم و نهم نیز تا روزهای آخر بر ارایه فهرست مستقل تاکید داشت اما هر بار مرکزیت اصولگرایان با دادن امتیازات فراوان این گروه را در ائتلاف خود نگه داشت. حال باید دید که آیا سران اصولگرا باز هم ناز پایداری ها را خواهند کشید.

آنچه مسلم است، جبهه پایداری با حضور لاریجانی و یارانش در ائتلاف اصولگرایان به شدت مخالف است.رجانیوز ارگان غیر رسمی این جریان اخیرا در تحلیلی نوشته است: « حالا ظاهرا گواهی فوت جمنا صادر شده و وقت آن است که یک تشکل جدید شب انتخاباتی رونمایی شود؛ آن هم با دعوت از کسانی مانند علی لاریجانی!»

در ادامه این تحلیل نیز آمده است: « مشخص نیست که این تشکل جدید چه تفاوتی با تشکل‌های قبلی دارد که مصباحی مقدم را امیدوار به پیروزی کرده است، اما تجربه چندین باره تشکل‌های سیاسی شب انتخاباتی نشان داده که چنین حرکات نخ‌نماشده‌ای چه نتایج از پیش معینی دارد. شاید چندین انتخابات دیگر باید بگذرد تا اصولگرایان به این موضوع واقف شوند که ایده‌های تکراری نتایج متفاوتی نخواهد داشت!»

در مجموع باید گفت اختلافات داخلی اصولگرایان آن چنان زیاد است که حتی با فرض پیروزی این جریان در انتخابات مجلس، این اختلافات برای انتخابات ۱۴۰۰ به شدت تشدید خواهد شد.