کین می‌گوید که درون‌گرایان چطور می‌توانند زمام استعدادهای خود را در اختیار بگیرند تا در محل کار و موقعیت‌های دیگر موفق شوند.

تا زمانی که کودکیم، آنچنان که باید، معنای پیرشدن را نمی‌فهمیم. پس از اینکه کمی پا به سن می‌گذاریم، رفته‌رفته، پیرشدن برایمان به کابوس تبدیل می‌شود. شاید این بدشگونی نه امری طبیعی، بلکه ساختۀ دست خودمان باشد.

آن‌ها با حضور در ایدۀ جدید «اتحاد مخالفان» نشان دادند که هیچ یک از نظریه‌هاشان نامعتبر نبود. بلکه هر نظریه‌ای معتبر است، بسته به وضعیت یا اوضاع متفاوتی که باعث می‌شوند یک نظریه در باب کلیشه‌ها بر دیگر نظریه‌ها رجحان داده شود.

ما نوادگان انسان‌هایی هستیم که جیغ‌زن‌های خوبی بوده‌اند و نیز جیغ‌ کشیدن های سایر انسان‌ها را نیز به‌درستی متوجه می‌شده‌اند. این نکته روشن می‌سازد چرا ما عامدانه خودمان را در معرض موقعیت‌های جیغ‌آفرین، مانند ترن هوایی یا فیلم‌های ترسناک، قرار می‌دهیم و حظی منحط از آن می‌بریم.

سندرم حقه‌باز رنج می‌آورد. ترس از افشاشدنْ عنصر اصلی این رنج است. اما حقه‌باز زیرک از این قضیه خبر دارد، لذا شاید خودش در افشای خویش پیش‌قدم شود.

سید محسن امامی‌فر روزنامه‌نگار در یادداشتی در واکنش به اظهارات آیت ا.. علم الهدی در خصوص مهم‌ترین چالش‌های امروز دانشگاه‌های کشور نوشت:

او برند مطبوعات ایران بود و روزنامه اطلاعات را بیش از ۴۰ سال از آفات افراط و تفریط محفوظ داشت. آفتی که متاسفانه برخی از دیگر روزنامه‌های نام‌آشنا و قدیمی به آن سخت مبتلا شدند.

در شرایطی که اینجا همچنان به سبک ۴۰ سال قبل با بنر ،پوستر و کلیپ های کلیشه ای و پوسیده تلاش دارند مردم را تهییج نمایند در آن سوی دنیا رسانه های معاند به شکل نوین و ابتکارهای جذاب مردمی که مردد هستند را به یقین می رسانند که نباید رای داد.

"خود شر پنداری" و "خود حق پنداری" دو روی یک سکه اند که اولی تلاش می کند "ناکارآمدی و اصلاح‌ناپذیری" نظام را به جامعه القا و دومی خواسته یا ناخواسته "ناکارآمدی " را در نظام اعمال می نماید.

یکی از ابزارهای مهم جریانات ایدئولوژیک مجلس جهت مخالفت با قالیباف، موضع اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان علیه اوست. بنابراین در فاز فعلی مخالفت جریانات ایدئولوژیک با سرلیست شورای ائتلاف ‌اصول‌گرایان، رسانه‌های اصلاح‌طلب و خصوصا اعتدال‌گرا با رسانه‌های آن‌ها همسویی و هم‌افزایی قابل ملاحظه‌ای خواهند داشت.

با وجود تعارضات جدی میان مباحث تئوریک و همچنین پراتیک اصلاح طلبان، سخن از آشتی ملی با کدام مختصات به میان می آید؟! حتا اگر مختصاتی نیز برای آن ترسیم شود، تا زمانی که تعارضات موجود در این جناح حل و فصل نگردد، سخن از آشتی ملی کاملا بی معناست.