سخنان و موضع گیری های رئیس جمهور آمریکا در سیاست خارجی سرشار از تناقض و آشفته گویی است. این آشفته گویی ها نه تنها در قبال ایران بلکه در مورد دیگر کشور ها نیز مشاهده می شود. به گزارش گفتارنامه به نقل از ایرنا، توییت ها و اظهارنظرهای متناقض دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نشان […]
سخنان و موضع گیری های رئیس جمهور آمریکا در سیاست خارجی سرشار از تناقض و آشفته گویی است. این آشفته گویی ها نه تنها در قبال ایران بلکه در مورد دیگر کشور ها نیز مشاهده می شود.
به گزارش گفتارنامه به نقل از ایرنا، توییت ها و اظهارنظرهای متناقض دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نشان می دهد سخنان و افکار او نه تنها بر اساس سیاستی از پیش تعیین شده نیست بلکه شتابزده و زودگذر است.
ترامپ در کارزار انتخاباتی خود اعلام کرد که نیروهای آمریکایی را از افغانستان خارج خواهد کرد. اما او تاکنون نتوانسته این وعده را عملی کند. تا کنون هفت دور مذاکرات صلح میان نیروهای دولت افغانستان و طالبان با حضور نیروهای آمریکایی برگزار شده است اما تا به امروز این گروه ها نتوانسته اند به توافقی دست یابند.
در این میان اظهارنظرهای متناقض دونالد ترامپ نیز بر ابهامات می افزاید او ۱۱ تیر ماه در مصاحبه با شبکه خبری فاکس گفت که قصد دارد نظامیان آمریکایی را از افغانستان خارج کند اما از این نگران است که بدون حضور نظامی کشورش، افغانستان به پایگاهی برای حملات تروریستی علیه ایالات متحده تبدیل شود.
ترامپ تاکید کرد نگرانی او از خروج ۹۰۰۰ نظامی آمریکایی از افغانستان این است که این کشور به آزمایشگاه تروریست ها تبدیل شود. او گفت: من آن را (دانشگاه) هاروارد تروریست ها مینامم.
اما اظهار نظر روز گذشته او در ملاقات با عمران خان، نخست وزیر پاکستان در کاخ سفید اوج آشفتگی ذهنی و بی مسئولیتی او را در مقام ریاست جمهوری آمریکا نشان می دهد.
ترامپ در ملاقات با عمران خان گفته است که نمی خواهد پلیس افغانستان باشد و می تواند طی ۱۰ روز به جنگ ۱۸ ساله افغانستان پایان دهد. ترامپ گفت: «ما در افغانستان تبدیل به پلیس شدهایم. ما نمیجنگیم. اگر میخواستیم وارد نبردها در جنگ افغانستان بشویم و پیروز شویم، من یک هفتهای پیروز میشدم. دقیقاً در ۱۰ روز، اما نمیخواهم از این شیوه استفاده کنم، فقط نمیخواهم که ۱۰ میلیون نفر را بکشم. آیا متوجه این موضوع هستید؟»
جو کرینکیون، رئیس بنیاد پلاشرز در توییتی به سخنان ترامپ پاسخ گفته است. پلاشرز بنیادی خصوصی است که از برنامهها و پروژههایی که مخالف توسعه و استفاده از سلاحهای هستهای، بیولوژیک، شیمیایی و سایر جَنگاَفزارها حمایت میکند.
کرینکیون در پاسخ به ترامپ نوشته است: این دیوانگی است تنها راه برای از بین بردن ده میلیون نفر در ده روز استفاده از بمب اتمی در افغانستان است. در واقع ترامپ می گوید که برنامه انجام این کار را دارد، اما می گوید «من نمی خواهم». این سطح از بی اخلاقی و دوری از واقعیت حتی در کشتار ویتنام در زمان نیکسون نیز وجود نداشت.
جوزف نای، استاد روابط بین الملل در دانشگاه هاروارد آمریکا که مفهوم «قدرت نرم» را تئوریزه کرده است نیز در مورد ترامپ می گوید: «من فکر می کنم که ترامپ تاثیر بسیار منفی بر سیاست خارجی امریکا و به ویژه قدرت نرم امریکا در سراسر جهان داشته است».
نای می گوید که علاوه بر تصمیمات جنجالی ترامپ، شیوه تند و زننده او در سخن گفتن، می توان او را رئیس جمهوری نامید که در نوع خودش فقط یکی است و می افزاید: «ما رئیس جمهورهای خطرناک و بد رفتاری داشتیم مثلاً ریچارد نیکسون یا لیندن جانسون. اما هیچکدام به اندازه ترامپ غیر قابل پیشبینی یا ناصادق نبوده است».
نای در پاسخ به این سوال که در مدت باقی مانده دوره ترامپ و احتمالاً چهار سال بعد در صورت انتخاب مجدد او، چه چیزهایی را باید انتظار داشت، می گوید که اتفاقات غیرقابل پیشبینی و ناخوشایند دیگری هم رخ می دهند.
دونالد ترامپ در زمان مبارزات انتخاباتی خود بارها تکرار کرد که می خواهد عظمت را به آمریکا بازگرداندکارنامه سه سال ریاست جمهوری او نشان می دهد که نه تنها عظمتی به این کشور اضافه نشده بکه جایگاه رئیس جمهوری آمریکا نیز بی اعتبار شده است.