گفتارنامه: از آغاز به کار مجلس یازدهم مهم ترین کلید واژه ای که از راهروهای بهارستان به گوش می رسد استیضاح است.
حال فرقی نمی کند هدف استیضاح، وزیر باشد یا رئیس جمهور. نمایندگان مجلس از همان روز اول سرناسازگاری با دولت داشتند و ادامه کار این دولت را به زعم خودشان خسارت جبران ناشدنی برای کشور می دانستند بدون آنکه طرح و برنامه ای برای اصلاح وضعیت فعلی ارائه دهند.
برخی نمایندگان مجلس که به نظر می رسد بیش از آنکه در جلسات مجلس تصمیم گیری کنند از حیات خلوت هایی بیرون از پاستور خط میگیرند ابتدا تلاش کردند طرح سوال از رئیس جمهور را کلید بزنند که با توجه به اینکه با عدم همراهی سایر نمایندگان همراه شد این برنامه از دستور کارشان خارج شد.
در چند هفته گذشته اما این بار طرح استیضاح رئیس جمهور را کلید زدند و بلندگوهای جریان پایداری و احمدی نژادیها نیز حمایت همه جانبه ای از آن داشتند و جلسات و دورهمی های متعددی نیز با حضور چهره های تندرو جریان پایداری برگزار شد اما در میان این هیاهوها باز هم طرح استیضاح روحانی منتفی شد و این بار هم به نوعی مخالفان روحانی ناکام بزرگ این دوئل بودند.
اما چرا روحانی هر بار مخالفان خود را کیش و مات میکند و جهت پاسخگویی پا به مجلس به اصطلاح انقلابی نمیگذارد؟!
محمد باقر قالیباف تاثیر گذار ترین چهره مجلس که با رایی ضعیف راهی مجلس شد ولی با اقبال حداکثری بر صندلی ریاست مجلس تکیه زد هر چند این روزها در سفرهای استانی خود، پرچم مخالفت با دولت را بالا برده اما به نظر میرسد راضی به استیضاح رئیس جمهور هم نمیباشد.
شواهد حکایت از آن دارد که قالیباف در فکر ریاست جمهوری است، این را از تحرکات میدانی و شعارهایش در سفرهای استانی به راحتی میتوان فهمید. او در حال بررسی شرایط است و در تلاش است تا ضمن مخالفت با دولت، خود را به عنوان منجی معرفی کند. او برای رسیدن به این مهم زمان میخواهد بنابراین برکناری دولت به هیچ عنوان به صلاح او نمیباشد، علاوه بر این او نمیخواهد عامل برکناری دولت باشد و مورد هجوم بدنه موافقان دولت قرار بگیرد و حتی برعکس سعی در جذب رای آنها نیز دارد.
بنابراین باید گفت با وجود آنکه مقامات عالی رتبه نظام مخالف استیضاح رئیس جمهور هستند اما عامل شکست طرح استیضاح روحانی، قالیباف و همراهانش در مجلس هستند.
اقدامی که قطعا در راستای حمایت از دولت نمیباشد بلکه آماده سازی شرایط برای ورود قالیباف به کارزار انتخابات ریاست جمهوری است. مسیری دشوار که شاید اصلی ترین رقبای او این بار همفکرانش باشند.