آنچه مشخص است در خصوص لوایح پالرمو و CFT بحث های کارشناسی انجام می شود و در نهایت در مورد آنچه که مصلحت نظام است، به اجماع می رسیم. بعید است لوایح پالرمو و CFT در مجمع به تصویب نرسد، از ابتدا هم پیش بینی می کردم که این لوایح تصویب شود، منتها برخی اشخاص […]
آنچه مشخص است در خصوص لوایح پالرمو و CFT بحث های کارشناسی انجام می شود و در نهایت در مورد آنچه که مصلحت نظام است، به اجماع می رسیم.
بعید است لوایح پالرمو و CFT در مجمع به تصویب نرسد، از ابتدا هم پیش بینی می کردم که این لوایح تصویب شود، منتها برخی اشخاص تصمیم گیری ها را موکول به زمانی می کنند که در وضعیت اضطرار قرار می گیریم و در وضعیت اضطرار ممکن است به ناچار از برخی چیزها بگذریم و موقعیت مناسبی برای تصمیم گیری نباشد.
حدود ۱۵۰ کشور دنیا این معاهدات را پذیرفته اند و در حال اجرای آن هستند. اما متاسفانه در کشور ما در رابطه با این لوایح ، برخی اطلاعات غلط و آدرس های اشتباه داده شده است.
اتفاقا اگر به دنبال نگرانی های اقتصادی هستیم صراحتا می گویم که بخش مهمی از آن به دلیل مشکلات نظام بانکی ماست؛ به این معنا که نظام بانکی ما از نظر مبارزه با پولشویی مشکل دارد و مبارزه با پولشویی فقط جنبه ملی ندارد و موضوع فرا ملی است. این در حالی است که با پذیرفتن این کنوانسیون ها می توانیم همکاری های فرا ملی را تقویت کنیم که منجر به استاندارد شدن نظام بانکی خواهد شد.
برخی اشخاص نمی خواهند آب خوش از گلوی دولت پایین برود، مثال بارز این موضوع آن است که برخی گوشت ۱۰۰ هزار تومانی را به برجام گره می زنند در حالی که این به نقض برجام ربط دارد و به عهدشکنی عهدشکنان مربوط است. در واقع ما به جای اینکه عهدشکنان را به وفای به عهد وادار کنیم، قصور را متوجه دولت می کنیم.
