گفتارنامه: این روزها مردم ما در شرایط سخت معیشتی قرار دارند؛ شرایطی که موجب شده قدرت خرید مردم به دلیل نوسانات لحظه ای قیمت ها به شدت کاهش یابد. در حال حاضر خرید کالاهای اساسی و مواد غذایی به دغدغه و اولویت شماره یک اکثریت ایرانیان تبدیل شده است.
اینکه تحریم های ظالمانه آمریکا تا حد زیادی مسبب پدید آمدن چنین وضعیتی است موضوعی روشن است همچنان که مدیریت منفعلانه دولت بر بازار مواد غذایی نیز بر کسی پوشیده نیست. اما کارخانجات و تولیدکنندگان داخلی نیز در آزمون حمایت از هموطنانشان سرافکنده شدند و در گران کردن کالاها و مواد غذایی گوی سبقت را از یکدیگر می ربایند. ماکارونی و تن ماهی دو مثال روشن از فرصت طلبی تولیدکنندگان داخلی است.
در شرایطی که با گران شدن قیمت برنج داخلی و خارجی در چندماه گذشته، ماکارونی به غذای اصلی طبقه مستضعف و ضعیف جامعه تبدیل شده در آستانه ماه مبارک رمضان به یک باره و بدون اعلام قبلی، کارخانجات تولیدکننده ماکارونی قیمت ها را دو برابر و یا حتی بیشتر از آن افزایش دادند. این تصمیم موجب شد تا مردم با هجوم به فروشگاه های زنجیره ای و سوپرمارکت ها به دنبال خرید ماکارونی به قیمت قدیم باشند هرچند که برخی فروشندگان بی انصاف به بهانه افزایش قیمت ماکارونی، ماکارونی های خرید قدیم خود را هم گران کردند.
این داستان در مورد تن ماهی نیز تکرار شد و قیمت این محصول تا ۲ برابر گران شد به گونه ای که تن ماهی یک برند خاص تا ۱۸ هزار تومان نیز افزایش یافت.
البته تولیدکنندگان ماکارونی توجیهاتی برای گران کردن محصولات خود مطرح نموده اند که مهمترین آن ها افزایش قیمت گندم است این در حالی است که بر اساس گزارش های موثق، این کارخانجات از ماه ها قبل به اندازه کافی گندم مورد نیازشان را ذخیره سازی کرده اند.
تولیدکنندگان تن ماهی نیز ادعا می کنند از آن جایی که بخشی از ماهی تن را از خارج وارد می کنند با توجه به گرانی ارز، هزینه واردات آن ها افزایش یافته و ناچار به گرانی محصولات خود روی آورده اند.
به نظر می رسد که این ادعا نیز درست نباشد زیرا معمولا کارخانجات تن ماهی، مواد اولیه خود را از مدت ها قبل ذخیره سازی می کنند.
گرانی محصولات لبنی نیز به یک داستان تکراری برای مردم تبدیل شده به طوری که کارخانجات لبنی چهار تا پنج بار در سال محصولات خود را گران می کنند.
تمامی این گرانی ها در سکوت و انفعال دستگاه های تصمیم گیر اجرایی به ویژه سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان و ستاد تنظیم بازار رخ می دهد.
اکنون روی سخن با برخی تولیدکنندگان داخلی بی انصاف است. آن ها باید بدانند که این شرایط سخت اقتصادی دیر یا زود به پایان خواهد رسید و زمانی که قدرت خرید مردم بهتر شد،آن ها رفتار کارخانجات داخلی را در شرایط سخت اقتصادی فراموش نخواهند کرد.آن زمان اگر مردم به سراغ برندهای خارجی رفتند دیگر نباید از مردم گلایه کنند که چرا از تولیدات داخلی حمایت نمی کنند؟